Cukrzyca typu 2

 

Wiedzieliście, że na świecie jest prawie 40 milionów osób chorujących na cukrzycę? A ile ludzi jeszcze o tym nie wie, że choruje! Dlaczego? Cukrzyca potrafi długo nie dawać jednoznacznych objawów, ale wyższy poziom cukru we krwi przez lata doprowadza do uszkodzeń drobnych naczyń krwionośnych, dostarczających krew do poszczególnych narządów. I często do specjalisty człowiek udaje się dopiero wtedy, gdy cukrzyca wyrządziła już poważne szkody, np. uszkodziła nerki, oczy, serce... Dlatego tak ważna w leczeniu tej choroby jest profilaktyka.

Cukrzyca to tak naprawdę grupa chorób metabolicznych, a ich cechą charakterystyczną jest podwyższony poziom glukozy we krwi (hiperglikemia).

Cukrzyca typu I wynika z nieprawidłowego działania układu immunologicznego. Rozpoznawana jest w dzieciństwie.  Natomiast cukrzyca typu 2 pojawia się w późniejszym okresie życia. Ok. 90 % przypadków cukrzycy - to właśnie typ 2.

Insulina - to hormon wydzielany przez trzustkę w momencie, gdy wzrasta stężenie cukru we krwi. Czyli np. po posiłku. To właśnie dzięki insulinie cukier transportowany jest z krwi do komórek ciała i przetwarzana na energię. A wiemy, że cukier jest potrzebny do prawidłowego funkcjonowania organizmu,  o mózgu już nie wspominając. 

Insulinooporność oznacza, że przy wystarczającej ilości insuliny - glukoza nie przedostaje się do komórek i gromadzi się we krwi. Wówczas trzustka wytwarza więcej insuliny, w wyniku czego mamy we krwi za dużo cukru i za dużo insuliny. To jeszcze nie jest cukrzyca, ale ważny sygnał, że jesteśmy na cniąę narażeni.

Jeśli nie zareagujemy odpowiednio - wydolność trzustki będzie malała, aż do całkowitego zaprzestania produkcji insuliny. 

Warto udać się do lekarza, gdy obserwujemy objawy, które są najbardziej specyficzne dla cukrzycy:

• częste oddawanie moczu
• wzmożone pragnienie i łaknienie
• zaburzenia wzroku
• chroniczne zmęczenie
• ciągła ochota na słodycze, zwłaszcza po posiłku, która nie mija po zaspokojeniu potrzeby
• obniżenie nastroju

Czasami trudno to rozpoznać, bo kto nie doświadcza podobnych objawów?

Co może być jej przyczyną cukrzycy typu 2?

Oczywiście geny - jeśli w rodzinie ktoś choruje na cukrzycę, to ryzyko zachorowania wzrasta, ale nie zwalajmy na geny wszystko, bo sami też potrafimy przyczynić się bardzo do zachorowania.

Tzw. niezdrowy styl życia, czyli niewłaściwa dieta, brak aktywności fizycznej, niedosypianie. Otyłość - to główny czynnik rozwoju cukrzycy typu 2.

Leczenie  - to po pierwsze zmiana trybu życia oraz utrzymywanie stężenia glukozy we krwi na właściwym poziomie (poprzez dietę lub terapię farmakologiczną).