Gdy mam trochę wolnego i gdy pogoda dopisuje - tak jak w ostatnich dniach - lubię sobie robić wycieczki po okolicy. Nie zawsze jest możliwość dalekiego podróżowania, ale blisko siebie także mamy wiele wspaniałych miejsc. Często zapomnianych. Często niszczejących, a to wielka szkoda.
Jak planuję taką wycieczkę? Szukam w internecie miejscowości położonych niedaleko Koszalina, a często jadąc - zainteresuje mnie coś po drodze i skręcam w boczną, niekiedy leśną i pozornie nieprzejezdną drogę, która prowadzi do miejsca jak z bajki, o którym nie miałam pojęcia.
Dzisiejsze zdjęcia nie są z tego roku, chociaż też już mam plany na lato. Chcę jednak podzielić się , ciekawymi miejscami, które odwiedziłam - może ktoś też się skusi?
Zapraszam wszystkich mieszkających w okolicy bliższej i tej trochę dalszej, może też zaciekawią Was te miejsca. A swoją drogą, czy w Koszalinie i w pobliżu są jacyś blogerzy? Muszą być! Może się odezwą?
Dzisiaj chciałabym pokazać jedno z mich ulubionych miejsc. Zawędrujemy do Starego Krakowa. Powiecie, że to daleko? Nic podobnego! Stary Kraków to mała wioska znajdująca się ok. 60 km od Koszalina w powiecie Sławno.
Mała, ale piękna. Powiedziałabym, że to żyjący skansen. Kiedy byłam tam po raz pierwszy, dawno temu - wioska była zaniedbana i niszczejąca. Obiecałam sobie wtedy wrócić i sprawdzić, czy coś się zmieniło. Na szczęście zaszły zmiany na lepsze!
Wieś początkowo nosiła nazwę Kraków, przymiotnik Stary dodano w XIX w. po powstaniu koło Jeżyczek osady Nowy Kraków. Stary Kraków to jedna z najstarszych wsi regionu. W dokumentacjach pojawia się w 1230 r., kiedy to przejęli ją Joannici (podobnie jak Chazów, Swołowo, Kosierzewo , Kanin) W średniowieczu stała się własnością Glasenappów, którzy w 1474 r. zamienili ją (wraz z innymi wsiami) z księciem Erykiem II za zamek i miasto Polanów. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) wieś silnie ucierpiała, ale już w 1666 r. wg spisu podatkowego zaliczała się do największych wsi. W 1730 r. było tu 21 gospodarstw, których żyło wraz z rodzinami 12 wolnych rolników, 5 rzemieślników, sołtys, 2 młynarzy i kaznodzieja. Na początku IX wieku powstała tu siedziba administracji leśnej. Ówczesne nadleśnictwo obejmowało 4158 ha. W 1818 roku zarejestrowano 266 mieszkańców. W 1939 r.wieś liczyła 383 mieszkańców, było 16 gospodarstw powyżej 10 ha i 20 poniżej 10 ha oraz 12 robotników leśnych; powierzchnia gospodarstwa parafialnego wynosiła 20 ha. Armia Czerwona do Starego Krakowa dotarła 7 marca 1945 r., Niemcy wyjechali stąd 7 sierpnia 1946 r. W 2012 r. mieszkało tu 292 osoby, a wieś miała powierzchnię 4867 ha. (z tablicy informacyjnej)
Gotycki kościół, którego początki sięgają XIII w. Został on wzniesiony przez joannitów. Dwa razy trawiony pożarem (ok. 1790 i w latach 50 XX w.). Został odbudowany, a w 1930 r. przeszedł generalny remont. W dniu 11 listopada 1946 r. Kościół ewangelicki po 400 latach użytkowania przekazał świątynię Kościołowi katolickiemu.
Przed kościołem, na dawnym cmentarzu, stoi pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy zginęli w czasie I wojny światowej.
Gotycka kropielenica wydrążona w granicie
Zdrewniały bluszcz- gigant
