Osobowość unikająca – co warto o niej wiedzieć?

Zaburzenie osobowości unikającej to stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się wszechobecnym wzorcem zahamowań społecznych i nadwrażliwością na negatywną ocenę. Osoby z tym zaburzeniem często doświadczają intensywnego lęku przed odrzuceniem, krytyką lub dezaprobatą, co prowadzi do znacznego upośledzenia w obszarach funkcjonowania społecznego, zawodowego i innych. Co warto wiedzieć o zaburzeniu osobowości unikającej?

Pomiar oddechu - algorytm

pomiar-oddechu-algorytm

Cel:
ocena oddechu pod względem:
  • obecności oddechu,
  • częstości,
  • jakości,
  • rytmu
Przygotowanie zestawu: 

Materiały i środki:
  • rękawiczki.
Przybory i sprzęt:
  • zegarek z sekundnikiem lub stoper, 
  • taca.
Sposób wykonania:
  1. Poinformuj pacjenta o badaniu tętna (badanie oddechu wykonujemy bez wiedzy pacjenta).
  2. Uzyskaj zgodę na badanie.
  3. Higienicznie umyj ręce.
  4. Przygotuj sprzęt na tacy.
  5. Zapewnij ciszę i odpowiednie oświetlenie na sali.
  6. Poinformuj pacjenta o zachowaniu spokoju podczas badania.
  7. Zaproponuj pacjentowi wygodną pozycję leżącą na plecach lub siedzącą (wskazane jest, by klatka piersiowa była odsłonięta).
  8. Ułóż rękę na nadgarstku chorego – tak, jak do badania tętna.
  9. Dyskretnie obserwuj ruchy klatki piersiowej.
  10. Licz oddechy przez 1 minutę.
  11. Ustal tor oddychania (brzuszny, piersiowy).
  12. Zaobserwuj czy:
    • nie występują trudności w oddychaniu,
    • chory podczas oddychania włącza dodatkowe mięśnie oddechowe,
    • czy występuje duszność,
    • czy oddychaniu towarzyszą świsty i trzeszczenia w klatce piersiowej.
  13. Uporządkuj zestaw.
  14. Higienicznie umyj ręce.
  15. Udokumentuj wykonanie zabiegu.
UWAGA
  • Oddech prawidłowy u chorego dorosłego w spoczynku wynosi około 12-20/min.
  • Oddech prawidłowy jest:
    • miarowy,
    • średnio głęboki,
    • wykonywany bez wysiłku,
    • bezwonny,
    • niesłyszalny,
    • wydech nieco dłuższy niż wdech.