Osobowość unikająca – co warto o niej wiedzieć?

Zaburzenie osobowości unikającej to stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się wszechobecnym wzorcem zahamowań społecznych i nadwrażliwością na negatywną ocenę. Osoby z tym zaburzeniem często doświadczają intensywnego lęku przed odrzuceniem, krytyką lub dezaprobatą, co prowadzi do znacznego upośledzenia w obszarach funkcjonowania społecznego, zawodowego i innych. Co warto wiedzieć o zaburzeniu osobowości unikającej?

Rany

rana

Rana - to przerwanie ciągłości skóry lub błon śluzowych pod wpływem urazu mechanicznego, połączone z uszkodzeniem tkanek i krwotokiem.


Klasyfikacja ran:


1. ze względu na czynnik powodujący ranę:
  • skutek urazu mechanicznego
  • skutek urazu termicznego
  • skutek działania prądu elektrycznego
  • skutek różnych procesów chorobowych (cukrzyca)
  • skutek działania czynników chemicznych
  • skutek działania ciśnienia lub podciśnienia
  • skutek działania energii promienistej (rtg)

2. ze względu na głębokość:
  • otarcie - uszkodzenie naskórka
  • rana powierzchowna - przerwanie ciągłości skóry i tkanki podskórnej
  • rana głęboka - uszkodzenie tkanek znajdujących się pod skórą (mięśnie)
  • rana powikłana - rana uszkadzająca narządy wewnętrzne

    3. ze względu na mechanizm powstawania:
      • rana cięta - powstała w wyniku działania ostrego narzędzia, które tnie; mocno krwawi
      • rana kłuta - powstała  w wyniku działania ostrego narzędzia, które wniknęło w głąb ciała - podejrzenie uszkodzenia tkanek wewnątrz ciała
      • rana szarpana - rozciągnięcie skóry zakrzywionym narzędziem
      • rana tłuczona - skutek działania tępo zakończonego narzędzia
      • rana miażdżona - jw., ale może dojść do uszkodzenia narządów wewnętrznych
      • rana kąsana - skutek ugryzienia przez zwierzę lub człowieka
      • rana oparzeniowa - skutek działania wysokiej temperatury, środka chemicznego lub promieniowania
      • rana odmrożeniowa - skutek działania niskich temperatur
      • rana postrzałowa - skutek działania wystrzelonego z broni pocisku
      • rana zatruta - ukąszenie owadów, węży





      4. ze względu na czystość rany:

      • rana czysta - bakterii jest zbyt mało, by wywołać zakażenie.
      • rana czysta skażona - skutek zabiegu chirurgicznego przeprowadzonego sterylnie, gdy wystąpiło otwarcie przewodu pokarmowego, moczowego
      • rana skażona - w której wystąpiło zakażenie, nastąpił np. wyciek treści jelitowej do jamy brzucha
      • rana zakażona - mocno zabrudzona, np. przy ukąszeniu, zachodzi zanieczyszczenie bakteriami beztlenowymi (np. laseczki tężca)

      Gojenie się ran

       

      • rychłozrost - czyste rany cięte i kłute - brzegi rany sklejają się
      • ziarninowanie - przy znacznym ubytku skóry; na dnie rany powstaje ziarnina - tkanka łączna z dużą liczbą naczyń krwionośnych. Tworzy podłoże do odbudowy skóry i naskórka. Wymaga starannej pielęgnacji
      • gojenie pod strupem - skrzepnięta krew tworzy strup, który jest naturalnym opatrunkiem. Pod nim występuje ziarninowanie. Głównie dotyczy otarć, oparzeń.

       

      Czynniki opóźniające gojenie się ran


      • rodzaj rany
      • wiek poszkodowanego
      • funkcjonowanie układu odpornościowego
      • choroby współistniejące (np. cukrzyca, skaza krwotoczna, białaczka)
      • stosowane leki (np. chemioterapia)
      • niedożywienie
      • niedobory witamin, mikroelementów

      Pierwsza pomoc

       

      • Oczyszczenie - przepłukanie solą fizjologiczną, środkiem odkażającym lub zwykłą wodą z kranu. W razie niemożności samodzielnego oczyszczenia rany należy poszukać pomocy chirurga, nie powinno się samemu wyciągać zanieczyszczeń tkwiących głębiej w ranie.
      • Dezynfekcja -  odkażenie brzegów rany odpowiednim środkiem (np. Octenisept). Nie należy przecierać rany, aby nie przenieść bakterii ze skóry
      • Zabezpieczenie rany odpowiednim opatrunkiem. Nie nakładać na ranę waty, chusteczek higienicznych.
      W szczególnych przypadkach, gdy rana wymaga wezwania pomocy medycznej,czyli:
      •  w przypadku ran głowy, szyi, klatki piersiowej, brzucha, amputacji kończyn, gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, gdy istnieje podejrzenie krwotoku wewnętrznego

       należy:
      • zatamować krwotok
      • zabezpieczyć ranę opatrunkiem
      • ułożyć w pozycji bezpiecznej, jeśli poszkodowany jest nieprzytomny
      • unieruchomić kończynę, jeśli istnieje podejrzenie złamania
      • kontrolować czynności życiowe