Marihuana a zdrowie psychiczne – co warto wiedzieć?

Marihuana i jej konsumpcja może prowadzić do różnorodnych skutków – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych – dla zdrowia psychicznego. W ostatnich latach badania naukowe coraz częściej skupiają się na potencjalnych korzyściach terapeutycznych marihuany, zwłaszcza w kontekście leczenia zaburzeń psychicznych. Czy marihuana na bezsenność rzeczywiście działa? Co warto wiedzieć na ten temat? Czym jest marihuana medyczna? Marihuana medyczna odnosi się do wykorzystania rośliny konopi indyjskich w celach leczniczych. Zawiera ona składniki aktywne, takie jak THC (tetrahydrokannabinol) i CBD (kannabidiol), które mają różne właściwości farmakologiczne i mogą wpływać na procesy zachodzące w ludzkim organizmie.  W wielu krajach marihuana medyczna czy nasiona marihuany są przepisywane pacjentom do leczenia szeregu schorzeń, w tym: bólu przewlekłego, skurczów mięśni, stanów lękowych, bezsenności, oraz objawów towarzyszących takim chorobom, jak stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona. Jej zasto

Zakażenia szpitalne

zakażenia-szpitalne

Zakażenie szpitalne - związane jest z pobytem chorego w szpitalu, powstaje i rozwija się w czasie pobytu w szpitalu lub po opuszczeniu szpitala, a nie występuje w momencie przyjęcia do szpitala. Dotyczy zarówno pacjentów jak i personelu.

Zakażenia szpitalne dzielimy na:

 

Egzogenne - wywołane przez florę innego pacjenta, najczęściej za pośrednictwem personelu medycznego lub ze źródeł takich jak: sprzęt medyczny, żywność i in.

Endogenne - spowodowane przez florę własną pacjenta, najczęściej w trakcie zabiegów medycznych, w trakcie których flora zostaje przeniesiona z jednego miejsca w inne.

Zakażenia w środowisku szpitalnym powodowane są przez bakterie, wirusy i grzyby.Najczęściej są to:
  • gronkowce: Staphylococcus aureus i Staphylococcus epidermidis
  • paciorkowce: Streptococcus pneuoniae
  • pałeczka ropy błękitnej: Pseudomonas aeruginosa
  • pałeczka okrężnicy: Escherichia coli
  • wirusy - np.WZW
  • MRSA - gronkowiec złocisty odporny na metycylinę
  • grzyby: candidia albicans
Drogą zakażenia bezpośrednią jest:
  • kontakt personelu z chorym,
  • kontakt pacjenta z pacjentem
oraz pośrednio:
  • sprzęt służący do zabiegów
  • systemy wentylacyjne
Lokalizacja zakażenia:
  • miejscowa - dotyczy głównie skóry i błon śluzowych
  • układowa - najczęściej dotyczy układu moczowego
  • uogólniona - np. sepsa
Skąd się biorą zakażenia szpitalne? Przede wszystkim z błędów popełnianych przez personel:
  • zbyt rzadkie, niedokładne mycie rąk: HIGIENICZNE MYCIE RĄK
  •  stosowanie niewłaściwych środków do mycia rąk,
  • brak dezynfekcji rąk,
  • nie zmienianie odzieży na roboczą,
  • noszenie zabrudzonej odzieży roboczej,
  • samodzielne pranie odzieży  roboczej,
  • stosowanie niewłaściwych lub nieprawidłowo użytych środków dezynfekcyjnych,
  • nieprawidłowe sprzątanie, czyli używanie niewłaściwych środków, zbyt małej ilości wody,niezachowanie kolejności sprzątania,
  • nieprawidłowości w stanie sanitarnym szpitala,
  • niewłaściwy transport pacjentów i sprzętu.

 

Jak zapobiegać zakażeniom szpitalnym?

 

Aseptyka:

ogół zachowań, których celem jest utrzymanie bakteriologicznej jałowości środowiska, materiałów opatrunkowych i sprzętów, które ma na celu ochronę przed zakażeniom i wnikaniem drobnoustrojów chorobotwórczych w strefy ich pozbawione.

Antyseptyka:

ogół procedur, których celem jest odkażenie używanych materiałów opatrunkowych i sprzętów przez stosowanie różnego rodzaju środków niszczących lub hamujących rozwój organizmów chorobotwórczych takich jak np. środki chemiczne, wysoka temperatura, promieniowanie.

Dezynfekcja:

ogół procedur, których celem jest ograniczenie występowanie organizmów patogennych w obrębie rany, pola operacyjnego, stosowanych narzędzi i materiałów medycznych.

Sterylizacja:

ogół procedur, których celem jest zniszczenie wszystkich organizmów chorobotwórczych oraz ich form przetrwalnikowych i zarodników.

Odpady medyczne

Sposób postępowania z odpadami medycznymi reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 lipca 2010 r.