Temperatury:
- temperatura niższa niż 36 st.C to temperatura subnormalna (obniżona)
- 36 st.C – 37 st.C (temperatura normalna)
- 37,1 st.C – 38 st.C (stan podgorączkowy)
- 38,1 st.C – 39 st.C (gorączka umiarkowana)
- powyżej 39 st.C (gorączka wysoka)
Temperaturę ciała mierzy się metodami:
- zewnętrznymi (pod pachą, w pachwinie)
- wewnętrznymi (w odbycie, w ustach, w przewodzie słuchowym zewnętrznym)
Prawidłowa temperatura ciała jest różna w zależności od miejsca pomiaru:
- pod pachą (36,0 – 37,0 st.C)
- w pachwinie (36,0 – 37,0 st.C)
- w odbycie – wyższa o 0,5 st.C niż pod pachą
- w jamie ustnej – wyższa o 0,3 st.C niż pod pachą
- w przewodzie słuchowym – różna w zależności od wieku:
- 11 - 65 lat (35,9 - 37,6 st. C
- powyżej 65 (35,8 – 37,5 st.C)
Temperatura ciała ulega wahaniom w ciągu dnia. Najniższa jest nad ranem (ok. godz. 4.00), a najwyższa wieczorem (ok. godz. 16.00)
Czynniki powodujące wzrost temperatury ciała:
fizjologiczne:
- wzmożony wysiłek fizyczny
- stany emocjonalne
patologiczne:
- drobnoustroje chorobotwórcze
- ciała gorączkotwórcze
- choroby zwiększające przemianę materii
czynniki powodujące obniżenie temperatury ciała:
fizjologiczne:
- brak aktywności ruchowej
- zimna kąpiel
patologiczne:
- wstrząs
- wyniszczenie organizmu
- odwodnienie
Sposób pomiaru temperatury ciała:
- temperaturę mierzy się co najmniej 2 razy dziennie
- pomiaru nie należy dokonywać bezpośrednio po spacerze, kąpieli, nasłonecznieniu, naświetleniu oraz w stanie pobudzenia nerwowego
- przed pomiarem termometr należy oczyścić zgodnie z przyjętymi zasadami, osuszyć i sprawdzić poprawność jego działania
- należy określić czas pomiaru
- przyjęcie prawidłowej pozycji podczas pomiaru
