Analiza pierwiastkowa włosa - co warto wiedzieć?

Badanie pierwiastkowe włosa jest reklamowane jako niezawodna metoda identyfikacji różnych chorób, niedoborów, nadmiarów pierwiastków oraz zatrucia metalami ciężkimi lub ksenobiotykami. Twierdzi się, że po przeprowadzeniu takiej analizy możliwe jest dostosowanie odpowiednich suplementów i innych często alternatywnych metod leczenia, które prowadzą do uzdrowienia pacjenta. Warto zatem bliżej przyjrzeć się temu zagadnieniu oraz związanych z nim kontrowersjom.

W szpitalu cz. 1

okres-adaptacj-w-szpitalu

Człowiek zgłasza się do lekarza, który po zapoznaniu się ze stanem jego zdrowia kieruje go do szpitala. I co dalej? Najpierw musi uzyskać zgodę pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna.
A potem:

  • W izbie przyjęć dokonuje się założenia indywidualnej dokumentacji pacjenta (historia choroby)
  • Jeśli zachodzi potrzeba - kąpiel i przebranie w bieliznę szpitalną lub własną (odzież, którą pacjent miał na sobie umieszcza się w magazynie)
  • Pacjent trafia na oddział, do pokoju, który będzie dzielił z innymi pacjentami.
  • Po przyjęciu pacjenta na oddział pielęgniarka:
    • przeprowadza wywiad,
    • ocenia stan pacjenta
    • dokonuje pomiarów podstawowych parametrów życiowych
    • zapoznaje z regulaminem wewnętrznym i informuje pacjenta o jego prawach
    • zawiadamia lekarza , przyjmuje zlecenia i badania

Tak rozpoczyna się okres pobytu zwanyADAPTACYJNYM (przejściowym).


Jest to trudny okres dla człowieka. Nagle znajduje się w nowym, obcym dla niego środowisku, z dala od rodziny, ale za to z personelem, od którego staje się uzależniony. Zostaje zachwiane jego poczucie bezpieczeństwa, pacjent odczuwa lęk, pod wpływem którego uruchamiają się mechanizmy obronne:
  • Płacz
  • Podniesiony głos
  • Nadmierna gestykulacja
  • Apatia lub agresja

Zależy to od kilku czynników, np.:
  • Stanu zdrowia pacjenta
  • Jego reakcji na chorobę i potrzebę hospitalizacji
  • Dotychczasowych doświadczeń związanych z chorobą i ewentualnym pobytem w szpitalu
  • Ogólnych warunków,w jakich obywać się będzie jego leczenie


Tutaj “do akcji” wkracza opiekun medyczny. Jego obecność i odpowiednie podejście znacząco może zwiększyć poczucie bezpieczeństwa i ułatwić adaptację pacjenta do warunków szpitalnych.

Opiekun medyczny współuczestniczy w procesie przyjęcia pacjenta w oddział poprzez:
  • ocenę stanu pacjenta oraz stopień samodzielności (a także określenie wartości ciężaru i wzrostu oraz  ciepłoty ciała)
  • Ustalenie - wspólnie z pielęgniarką - zadania w oparciu o procedury obowiązujące w oddziale
  • Upewnienie się czy pacjentowi niczego nie brakuje (piżama, ręczniki, przybory toaletowe
  • Zapoznanie z topografią szpitala, rozkładem dnia, możliwościach korzystania z telefonu, bufetu, kiosku
  • udziela informacji w zakresie zaspokojenia potrzeb duchowych

Ważne w tym wszystkim jest okazanie trochę zainteresowania pacjentem - każdy człowiek chce być w centrum uwagi, nie chce być tylko zbywany i traktowany instrumentalnie.  Na tym właśnie polega właściwa opieka: umiejętne słuchanie, towarzyszenie  rozumienie potrzeb i problemów człowieka.