Człowiek zgłasza się do lekarza, który po zapoznaniu się ze stanem jego zdrowia kieruje go do szpitala. I co dalej? Najpierw musi uzyskać zgodę pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna.
A potem:
- W izbie przyjęć dokonuje się założenia indywidualnej dokumentacji pacjenta (historia choroby)
- Jeśli zachodzi potrzeba - kąpiel i przebranie w bieliznę szpitalną lub własną (odzież, którą pacjent miał na sobie umieszcza się w magazynie)
- Pacjent trafia na oddział, do pokoju, który będzie dzielił z innymi pacjentami.
- Po przyjęciu pacjenta na oddział pielęgniarka:
- przeprowadza wywiad,
- ocenia stan pacjenta
- dokonuje pomiarów podstawowych parametrów życiowych
- zapoznaje z regulaminem wewnętrznym i informuje pacjenta o jego prawach
- zawiadamia lekarza , przyjmuje zlecenia i badania
Tak rozpoczyna się okres pobytu zwany
ADAPTACYJNYM (przejściowym).
Jest to trudny okres dla człowieka. Nagle znajduje się w nowym, obcym dla niego środowisku, z dala od rodziny, ale za to z personelem, od którego staje się uzależniony. Zostaje zachwiane jego poczucie bezpieczeństwa, pacjent odczuwa lęk, pod wpływem którego uruchamiają się mechanizmy obronne:
- Płacz
- Podniesiony głos
- Nadmierna gestykulacja
- Apatia lub agresja
Zależy to od kilku czynników, np.:
- Stanu zdrowia pacjenta
- Jego reakcji na chorobę i potrzebę hospitalizacji
- Dotychczasowych doświadczeń związanych z chorobą i ewentualnym pobytem w szpitalu
- Ogólnych warunków,w jakich obywać się będzie jego leczenie
Tutaj “do akcji” wkracza opiekun medyczny. Jego obecność i odpowiednie podejście znacząco może zwiększyć poczucie bezpieczeństwa i ułatwić adaptację pacjenta do warunków szpitalnych.
Opiekun medyczny współuczestniczy w procesie przyjęcia pacjenta w oddział poprzez:
- ocenę stanu pacjenta oraz stopień samodzielności (a także określenie wartości ciężaru i wzrostu oraz ciepłoty ciała)
- Ustalenie - wspólnie z pielęgniarką - zadania w oparciu o procedury obowiązujące w oddziale
- Upewnienie się czy pacjentowi niczego nie brakuje (piżama, ręczniki, przybory toaletowe
- Zapoznanie z topografią szpitala, rozkładem dnia, możliwościach korzystania z telefonu, bufetu, kiosku
- udziela informacji w zakresie zaspokojenia potrzeb duchowych
Ważne w tym wszystkim jest okazanie trochę zainteresowania pacjentem - każdy człowiek chce być w centrum uwagi, nie chce być tylko zbywany i traktowany instrumentalnie. Na tym właśnie polega właściwa opieka: umiejętne słuchanie, towarzyszenie rozumienie potrzeb i problemów człowieka.