Świadczenie przez placówki nieodpłatnych usług medycznych dla ludności uzależnione jest od przyznanych funduszy przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ).
NFZ przyznaje nakłady finansowe na poszczególne działania, w zależności od świadczonego rodzaju usług (osobno na pediatrię, onkologię itd.). Nie można przesunąć z jednego na drugi.
NFZ pozyskuje pieniądze z budżetu państwa.
Ma pod sobą 16 oddziałów wojewódzkich NFZ. Oferty składane są do siedziby oddziału w danym mieście (np. do Szczecina), ale gdy np. jakaś placówka nie wykaże odpowiednich specjalistów, więcej kasy dostaje oddział gdzie indziej.Nieważne że ludzie są kompetentni, jeśli nie ma wymaganego papierka.
NFZ daje określoną kwotę np. tylko na 10 pacjentów. Są to oczywiście zbyt małe kwoty, dlatego kondycja finansowa placówek jest bardzo zła, wszystkie zakłady są na minusie. Powstaje tzw. bezrobocie strukturalne – czyli: jeśli na oddziale powinny pracować 4 pielęgniarki, zarabiałyby zbyt mało, dlatego pracują dwie lub jedna.
W służbie zdrowia większość to pracownicy administracyjno – biurowi, niewiele pieniędzy zostaje na fachowy personel medyczny. Wszystko to powoduje niewłaściwą opiekę nad pacjentem, np.: niemożność dostania się do specjalisty (za przyjęcia ponadlimitowe NFZ nie zwraca pieniędzy)
NFZ wymaga, żeby samemu szukać sobie środków (np. z funduszów europejskich, zatrudnianie bezrobotnych pielęgniarek i lekarzy (nie ma takich!), układy z fundacjami itp.). Istnieje propozycja, żeby utrzymanie placówek medycznych oddać samorządom – czy sobie poradzą? To raczej pytanie retoryczne.
NFZ przydziela określone składniki finansowe raz na 3 lata, gdy organizowany jest konkurs ofert, czyli różne podmioty medyczne składają (od września) oferty na usługi medyczne
W Polsce funkcjonuje też Narodowy Program Zdrowia (NPZ), realizowany od 1990 r. Opracowany został na podstawie strategii Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) „Zdrowie dla wszystkich”.
Chodzi o to:
- by zdrowie społeczeństwa stało się priorytetem i było chronione – łatwiej zapobiegać, niż leczyć.
- by do działań promocyjnych włączyć różne resorty, które mają wpływ na zdrowie człowieka, o holistyczną opiekę
- o konsolidowanie działań pracowników służby zdrowia, resortu edukacji, policji (ochrona społeczeństwa przed wypadkami samochodowymi)
Cele operacyjne NPZ:
- zwiększenie aktywności fizycznej ludności (orliki), wzór Cendrowskiego (3 * 30 * 130) – zatwierdzony przez WHO, czyli równomiernie z prawidłowym odżywianiem powinna iść prawidłowa aktywność fizyczna tj. powinniśmy ćwiczyć 3 razy tygodniu po 30 minut, a tętno badane na tętnicy szyjnej powinno wynosić 130
- poprawa sposobu żywienia ludności i jakości zdrowotnej żywności – piramida zdrowia (dużo owoców, warzyw, pieczywo ciemno ziarniste, grubo mielone), wykluczać żywność modyfikowaną
- zmniejszeni rozpowszechnienia palenia tytoniu
- zmniejszenie i zmiana struktury spożycia alkoholu oraz zmniejszenie szkód zdrowotnych spowodowanych alkoholem
- ograniczenie używania substancji psychoaktywnych i związanych z tym szkód zdrowotnych
- zwiększenie skuteczności edukacji zdrowotnej społeczeństwa oraz działań w zakresie promocji zdrowia
- promocja zdrowia psychicznego i zapobieganie występowaniu zaburzeń psychicznych -stres, depresja, nerwica, schizofrenia
- zmniejszenie narażenia na czynniki szkodliwe w środowisku życia i pracy
- zmniejszenie częstości występowania wypadków szczególnie komunikacyjnych
