Gdy serce bije zbyt szybko - kołatanie serca

Każdy z nas doświadczył chociaż raz w życiu szybszego bicia serca. Czasami jest to reakcja na stresującą sytuację, intensywny wysiłek fizyczny lub nawet zbyt duża ilość kofeiny. Jednak, gdy kołatanie serca staje się częste, długotrwałe lub towarzyszy mu inne niepokojące objawy, może to wymagać uwagi specjalisty - kardiologa.

Rany

rana

Rana - to przerwanie ciągłości skóry lub błon śluzowych pod wpływem urazu mechanicznego, połączone z uszkodzeniem tkanek i krwotokiem.


Klasyfikacja ran:


1. ze względu na czynnik powodujący ranę:
  • skutek urazu mechanicznego
  • skutek urazu termicznego
  • skutek działania prądu elektrycznego
  • skutek różnych procesów chorobowych (cukrzyca)
  • skutek działania czynników chemicznych
  • skutek działania ciśnienia lub podciśnienia
  • skutek działania energii promienistej (rtg)

2. ze względu na głębokość:
  • otarcie - uszkodzenie naskórka
  • rana powierzchowna - przerwanie ciągłości skóry i tkanki podskórnej
  • rana głęboka - uszkodzenie tkanek znajdujących się pod skórą (mięśnie)
  • rana powikłana - rana uszkadzająca narządy wewnętrzne

    3. ze względu na mechanizm powstawania:
      • rana cięta - powstała w wyniku działania ostrego narzędzia, które tnie; mocno krwawi
      • rana kłuta - powstała  w wyniku działania ostrego narzędzia, które wniknęło w głąb ciała - podejrzenie uszkodzenia tkanek wewnątrz ciała
      • rana szarpana - rozciągnięcie skóry zakrzywionym narzędziem
      • rana tłuczona - skutek działania tępo zakończonego narzędzia
      • rana miażdżona - jw., ale może dojść do uszkodzenia narządów wewnętrznych
      • rana kąsana - skutek ugryzienia przez zwierzę lub człowieka
      • rana oparzeniowa - skutek działania wysokiej temperatury, środka chemicznego lub promieniowania
      • rana odmrożeniowa - skutek działania niskich temperatur
      • rana postrzałowa - skutek działania wystrzelonego z broni pocisku
      • rana zatruta - ukąszenie owadów, węży





      4. ze względu na czystość rany:

      • rana czysta - bakterii jest zbyt mało, by wywołać zakażenie.
      • rana czysta skażona - skutek zabiegu chirurgicznego przeprowadzonego sterylnie, gdy wystąpiło otwarcie przewodu pokarmowego, moczowego
      • rana skażona - w której wystąpiło zakażenie, nastąpił np. wyciek treści jelitowej do jamy brzucha
      • rana zakażona - mocno zabrudzona, np. przy ukąszeniu, zachodzi zanieczyszczenie bakteriami beztlenowymi (np. laseczki tężca)

      Gojenie się ran

       

      • rychłozrost - czyste rany cięte i kłute - brzegi rany sklejają się
      • ziarninowanie - przy znacznym ubytku skóry; na dnie rany powstaje ziarnina - tkanka łączna z dużą liczbą naczyń krwionośnych. Tworzy podłoże do odbudowy skóry i naskórka. Wymaga starannej pielęgnacji
      • gojenie pod strupem - skrzepnięta krew tworzy strup, który jest naturalnym opatrunkiem. Pod nim występuje ziarninowanie. Głównie dotyczy otarć, oparzeń.

       

      Czynniki opóźniające gojenie się ran


      • rodzaj rany
      • wiek poszkodowanego
      • funkcjonowanie układu odpornościowego
      • choroby współistniejące (np. cukrzyca, skaza krwotoczna, białaczka)
      • stosowane leki (np. chemioterapia)
      • niedożywienie
      • niedobory witamin, mikroelementów

      Pierwsza pomoc

       

      • Oczyszczenie - przepłukanie solą fizjologiczną, środkiem odkażającym lub zwykłą wodą z kranu. W razie niemożności samodzielnego oczyszczenia rany należy poszukać pomocy chirurga, nie powinno się samemu wyciągać zanieczyszczeń tkwiących głębiej w ranie.
      • Dezynfekcja -  odkażenie brzegów rany odpowiednim środkiem (np. Octenisept). Nie należy przecierać rany, aby nie przenieść bakterii ze skóry
      • Zabezpieczenie rany odpowiednim opatrunkiem. Nie nakładać na ranę waty, chusteczek higienicznych.
      W szczególnych przypadkach, gdy rana wymaga wezwania pomocy medycznej,czyli:
      •  w przypadku ran głowy, szyi, klatki piersiowej, brzucha, amputacji kończyn, gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, gdy istnieje podejrzenie krwotoku wewnętrznego

       należy:
      • zatamować krwotok
      • zabezpieczyć ranę opatrunkiem
      • ułożyć w pozycji bezpiecznej, jeśli poszkodowany jest nieprzytomny
      • unieruchomić kończynę, jeśli istnieje podejrzenie złamania
      • kontrolować czynności życiowe