Gdy serce bije zbyt szybko - kołatanie serca

Każdy z nas doświadczył chociaż raz w życiu szybszego bicia serca. Czasami jest to reakcja na stresującą sytuację, intensywny wysiłek fizyczny lub nawet zbyt duża ilość kofeiny. Jednak, gdy kołatanie serca staje się częste, długotrwałe lub towarzyszy mu inne niepokojące objawy, może to wymagać uwagi specjalisty - kardiologa.

Karmienie i pojenie chorego /odżywianie i podawanie płynów doustnie/ - algorytm


Cel:
  • dostarczenie do organizmu płynów i składników pokarmowych niezbędnych do jego prawidłowego funkcjonowania,
  • utrzymanie prawidłowej czynności przewodu pokarmowego,
  • stymulowanie produkcji związków syntetyzowanych w przewodzie pokarmowym,
  • zapewnienie dobrego samopoczucia pacjenta.

Przygotowanie pacjenta:
  • umożliwienie pacjentowi wyjścia do ubikacji, podanie basenu,
  • przepłukanie jamy ustnej płynem do płukania jamy ustnej lub wykonanie jej częściowej toalety,
  • umycie rąk pacjentowi lub umożliwienie tej czynności,
  • umożliwienie pacjentowi spożycia posiłku w towarzystwie innych pacjentami lub rodziny,
  • poinformowanie pacjenta o tym, jaki posiłek będzie podawany.

Przygotowanie zestawu: 

Materiały i środki:
  • serwetki jednorazowego użytku lub płócienne, ewentualnie płaty ligniny do zabezpieczenia ubrania i pościeli przed zabrudzeniem,
  • rękawice,
  • środek do przepłukania jamy ustnej np. Elmex, Tantum Verde lub środki do toalety jamy ustnej.
Przybory i sprzęt:
  • naczynie do picia (poik, kubek, słomka do picia),
  • zestaw sztućców, talerzy,
  • stolik (przyłóżkowy, w jadalni), krzesło.

Sposób wykonania:

  1. Zapoznaj się ze stanem pacjenta.
  2. Posprzątaj oraz wywietrz pomieszczenie.
  3. Wyeliminuj czynniki ujemnie wpływające na spożywanie posiłków, np. muchy, wymiociny i wydaliny pacjentów pozostających w jednej sali oraz odkrztuszane wydzieliny z górnych dróg oddechowych.
  4. Zapewnij atmosferę życzliwości, spokoju i ciszę.
  5. Przystaw stolik przyłóżkowy lub krzesła do stolika.
  6. Zapewnij pacjentowi wygodną pozycję, najczęściej siedzącą lub półwysoką.
  7. Zapewnij choremu dostęp do sztućców i serwetek.
  8. Osłoń bieliznę serwetką.
  9. Skontroluj czy posiłek jest zgodny ze zleconą dla niego dietą.
  10. Podawaj posiłek pacjentowi.
  11. Pomagaj pacjentowi, zgodnie z rozpoznanym deficytem jego możliwości, w zakresie spożywania posiłków (np. podawanie zupy, robienie kanapek, rozdrobnienie pokarmu, otworzenie opakowania z pożywieniem).
  12. Podawaj pokarm w ilości oraz częstotliwości dostosowanej do możliwości połykania go przez pacjenta.
  13. Zachęcaj chorego do samodzielnego spożywania posiłku, nawet jeśli będzie to niewielka ilość i w czasie dłuższym niż przeciętny.
  14. Podawaj płyny, co pewien czas, poprzez oparcie kubka, poika na dolnej wardze pacjenta z szybkością umożliwiającą połykanie.
  15. Osuszaj usta pacjenta serwetką lub podawaj ją choremu aby zrobił to sam.
  16. Prowadź obserwację obejmującą: m.in. apetyt pacjenta, rodzaj potraw najchętniej spożywanych, zachowanie podczas posiłku, ilość zjedzonego pokarmu, czas spożywania posiłku, charakterystyczne upodobania.
  17. Po posiłku wykonaj toaletę jamy ustnej lub pomóż choremu w wykonaniu toalety jamy ustnej (przygotowanie szczoteczki, pasty, podanie wody).
  18. Umyj ręce choremu lub motywuj i kontroluj wykonanie tej czynności przez pacjenta.
  19. Ułóż chorego w wygodnej pozycji dostosowanej do stanu jego zdrowia.
  20. Sprzątnij resztki posiłku, odnieś naczynia z sali do kuchni oddziałowej lub punktu zwrotu naczyń.
  21. Przypomnij pacjentom, aby umyli sztućce, własne naczynia lub pomóż w wykonaniu tych czynności, jeśli nie są w stanie tego zrobić sami.
  22. Zadbaj o estetyczny wygląd łóżka, przewietrz salę.
  23. Po obiedzie zapewnij warunki do dwugodzinnego odpoczynku oraz snu poprzez unikanie hałasu.
  24. Można podać pacjentowi do ssania cukierki o mocnym świeżym smaku lub gumę do żucia.
  25. Zdejmij rękawiczki.
  26. Umyj i zdezynfekuj ręce.
  27. Odnotuj ilość spożytego posiłku i wypitych płynów.
  28. Odnotuj ocenę apetytu, ewentualnych trudności w spożywaniu pokarmu lub innych wniosków z obserwacji.
  29. Przekaż ewentualne sugestie dotyczące odżywiania pacjenta lekarzowi, pielęgniarce, dietetyczce, rodzinie.