Gdy serce bije zbyt szybko - kołatanie serca

Każdy z nas doświadczył chociaż raz w życiu szybszego bicia serca. Czasami jest to reakcja na stresującą sytuację, intensywny wysiłek fizyczny lub nawet zbyt duża ilość kofeiny. Jednak, gdy kołatanie serca staje się częste, długotrwałe lub towarzyszy mu inne niepokojące objawy, może to wymagać uwagi specjalisty - kardiologa.

I znów romans na blogu! "Róża Sewastopola"

Róza Sewastopola - okładka



Róża Sewastopola


Katharine McMahon


Wydawnictwo Insignis Media 2009








Opis wydawcy:

 "Wielka Brytania, rok 1854. Wojna krymska rozpala wyobraźnię młodych Brytyjczyków, którzy rwą się do walki z nowym wrogiem – Rosją. Gdy nadchodzi zima, a Rosjanie zażarcie bronią się w zmienionym w twierdzę Sewastopolu, wojskowe szpitale zapełniają się chorymi i rannymi. Na Krym ruszają pielęgniarki ochotniczki.
Wśród nich jest Rosa Barr – młoda, ambitna i zjawiskowo piękna. Od początku przeciwna wojnie, chce nieść pomoc wszystkim, którzy jej potrzebują. W Londynie zostaje jej kuzynka, Mariella Lingwood, pogrążona w marzeniach o Henrym, chirurgu operującym rannych żołnierzy sił sprzymierzonych. Kiedy dowiaduje się, że Henry zachorował i przebywa we włoskim Narni, wyrusza mu na spotkanie. Stamtąd udaje się na poszukiwania Rosy, o której słuch zaginął.
Podróż śladami fascynującej i nieuchwytnej Rosy zawiedzie Mariellę z uporządkowanej wiktoriańskiej Anglii na ogarnięty wojennym chaosem Krym i doprowadzi do romansu z oficerem kawalerii, którego skomplikowana przeszłość wiąże się z jej własną. To, czego się dowie, sprawi, że jej dotychczasowy świat wartości legnie w gruzach, choć jednocześnie pozwoli jej odnaleźć w sobie źródło niespodziewanej siły i namiętności."

Muszę przyznać, że taki opis nie zachęciłby mnie do sięgnięcia po książkę. Przyznam, że po przeczytaniu kilku stron miałam chęć odłożyć ją i więcej nie wracać, ale skoro już zaczęłam, to postanowiłam przez nią przebrnąć. I... wpadłam. Nie mogłam się oderwać, aż skończyłam o 4 rano. Na szczęście to są te pozytywne strony pracy zmianowej, że od czasu do czasu trafia się wolny dzień!

Romansu za dużo tam nie ma. I dobrze. Jest wiktoriańska Anglia - z szeleszczącymi halkami, gorsetami i wyszywaniem monogramów na pościeli. Jest wojna Krymska - w całym swoim okrucieństwie, gdyż "na wojnie wszystko lepiej wygląda z oddali" - wg słów głównej bohaterki.

A przede wszystkim - i to mnie najbardziej zainteresowało - jest poruszony temat początków zorganizowanej opieki nad chorymi, początki pielęgniarstwa, uprzedzenia wobec kobiet wykonujących ten zawód. Nie mogło więc zabraknąć postaci Florence Nightingale. Jest lekarz, który widzi zależność między myciem rąk przez personel, a spadkiem śmiertelności w szpitalu (no cóż - został wyśmiany za te nowatorskie poglądy).

Jest wszechobecna biurokracja - utrudniająca sprawowanie opieki nad poszkodowanymi.

Jest także dom dla emerytowanych guwernantek, którego oddanie do użytku przeciągało się z miesiąca na miesiąc - zupełnie jak otwarcie DPS w Koszalinie. Czyli pod tym względem niewiele się zmieniło od tamtych czasów.

I to są powody, dla których polecam tę książkę. Bo jeśli ktoś nastawi się na gorący romans - będzie rozczarowany. 

Ja byłam jedynie trochę rozczarowana zakończeniem. Może autorka zostawiła otwartą furtkę do napisania dalszej części? A może zabrakło jej pomysłu lub znudziła się pisaniem?

W każdym razie - warto przeczytać w wolnej chwili!