Gdy serce bije zbyt szybko - kołatanie serca

Każdy z nas doświadczył chociaż raz w życiu szybszego bicia serca. Czasami jest to reakcja na stresującą sytuację, intensywny wysiłek fizyczny lub nawet zbyt duża ilość kofeiny. Jednak, gdy kołatanie serca staje się częste, długotrwałe lub towarzyszy mu inne niepokojące objawy, może to wymagać uwagi specjalisty - kardiologa.

Dbamy o własny kręgosłup



Pracujesz jako opiekun medyczny? Czyli dźwigasz, podnosisz, przemieszczasz.... Początkowo wszystko jest w porządku, ale mija jakiś czas - może tygodnie, może lata - i praca zaczyna odbijać się na twoim zdrowiu. A przede wszystkim na kręgosłupie. Główne przyczyny urazów to używanie siły, powtarzalność czynności, przyjmowanie niewłaściwych pozycji.


Sama kiedyś popełniłam błąd podczas praktyk- pacjentka była nieduża i stosunkowo lekka, więc postanowiłam sama ją dźwignąć. Nie znając jeszcze właściwych metod - zrobiłam to nieprawidłowo, zgięta w pół - i w takiej pozycji już zostałam. Rozrywający ból, leczenie i rehabilitacja - ale skutki i tak odczuwam do dziś.

Jak więc radzić sobie z podnoszeniem i przemieszczaniem pacjentów, którzy - nawet najlżejsi - swoje przecież ważą?

Przede wszystkim:

należy ustalić właściwą technikę podnoszenia,

biorąc pod uwagę możliwości ruchowe pacjenta - należy też uwzględnić, że pacjent może stawiać opór i że ciężar jego ciała nie rozkłada się równomiernie (np. przy porażeniu jednostronnym)

Następnie:
  • prosić o pomoc drugiego opiekuna,
  • używać sprzętów pomocniczych:
    • sprzętu lekkiego, jak: ślizgi, prześcieradło, trapez zawieszony nad łóżkiem
    • sprzętu ciężkiego - podnośników
  • przyjmować prawidłową postawę, dzięki której unikniemy pochylania się czy rozciągania nad łóżkiem:
  • stawać blisko pacjenta
  • w lekkim rozkroku
  • na ugiętych kolanach, aby pracowały mięśnie nóg i bioder, a nie tylko tułowia i rąk
  • przenosić masę własnego ciała w kierunku wykonywania ruchu
  • mocno i dobrze chwycić pacjenta - całą dłonią, a nie tylko palcami (nigdy za ręce czy nogi, tylko w okolicy łopatek, miednicy, pasa)
  • pamiętać o obuwiu o dobrej przyczepności
  • zawsze dopasować wysokość łóżka do własnego wzrostu
  • prosić pacjenta o pomoc np. o patrzenie na własne stopy (co zwiększa napięcie mięśni brzucha)
  • przy przesadzaniu z łóżka na  wózek ważne jest odpowiednie ustawienie wózka-  blisko łóżka, zablokowanie kółek oraz usunięcie podstawki pod stopy, oparcia łokci
  • Do podnoszenia pacjenta, który upadł na podłogę zawsze potrzeba dwóch osób